باز هم ١٧ مرداد و روز قدر دانی از خبرنگاران و اصحاب قلم ، غافل از آنکه همه روزه ، در این آشفته بازار اخبارهای داغ و نا امید کننده برای خبرنگار ، تلاش آنها برای تولید اخبار است تا به جامعه آگاهی دهد.

ای کاش بعضی از مسئولین، به جای ناراحتی، از نقدهای خبرنگاران ضعف های خود را بر طرف می کردند از آنجایی که خبرنگاران بزرگترین دغدغه آنها بیان ضعف ها و مشکلات است مسئولین آنها را برطرف می کردند.

خبرنگاران چون ذاتا معظلات جامعه را بدون سانسور بيان می کنند بعضآ مسئولین غرورشان جريحه دار شده و ظرفيت انتقاد ندارند كه همين روند باعث می شود کارها به خوبی پیش نرود و همچنان مشکلات ماندگار و حتی مسئول به شکایت بازی و پرونده سازی روی آورد و امنیت روانی خبرنگار هم دچار چالش شود.

متاسفانه روئسای بعضی ادارات تا خبرنگاران را می بينند فرار را به قرار ترجيح می دهند و در برابر ابهامات يك علامت سوال می گذارند وطفره می روند اگر از آنها تعريف و تمجيد شود مطالب ها پر محتوا، اگر ايراد گیرند روزنامه ها و مطالب پر از عيب ونقض خواهدبود ؟؟

مدیران امروزی دوست دارند که از عملکرد آنها دفاع شود و اگر هم نقدی از سوی خبرنگاران به مدیران صورت می گیرد از روی دلسوزی است نه دشمنی، چه خوب است مدیران از دانش و تجربه خبرنگاران استقبال کنند نه اینکه به برخوردهای حذفی روی بیاورند چیزی که در این سالها برای بنده به وجود آمد و سالیان اجازه فعالیت نداشتم.

امروز شرایط به گونه ای است که کار کردن در این فضا بسیار سخت و طاقت فرساست که هیچ انگیزه ای برای فعالیت رسانه ای وجود ندارد " نه حمایت نه پشتوانه ای و نه امنیت روانی و اجتماعی و معیشتی از سوی نهادهای فرهنگی صورت نمی گیرد" برخوردهای سلیقه ای مدیران با خبرنگاران باعث شده که یک عده از واقعیت های جامعه فاصله بگیرند و می بینیم خیلی افراد که بله قربان گو مدیران نیستند گوشه نشین شده اند که می تواند زنگ خطر باشد.

ای کاش روزی شاهد باشیم که فضای سانسور حذف و واقعیت های جامعه برای بر طرف کردن مشکلات بیان شود، قطعا مشکلات جامعه به حداقل می رسید آن وقت با جرات می توان گفت حرمت خبرنگار هم حفظ می شد. اما در چنین روزهای که یک خبرنگار با مشکلات و مسائل مردم سر و کار دارد خیلی سخت است که به جامعه مریض و آشفته خبرهای خوب و امیدوار کننده تزریق کنند .

مسئول باید بداند خبرنگارانی که در جهت منافع مردم گام برمی دارد خيلی از فشارهای روحی را تحمل می كند نباید بخاطر یک انتقاد ساده به شکایت بازی روی بیاورند این رویه غلط و منسوخ باعث شده که خبرنگاران از واقعیت ها فاصله بگیرند.

امیدواریم مسئولین تنها به روز خبرنگار اکتفا نکنند و احترام خبرنگاران را حفظ کنند که هیچ قلمی شکسته نشود و خبرنگار بدون دغدغه قلم فرسایی کند.

در پایان خلاصه میکنم خبرنگار فقط به ١٧ مرداد ختم نمی شود همه روز آن با چالش ها ، مشکلات و دغدغه مردم سر و کار دارد ، که کارت هدیه و تقدیر در یک روز دردی از آنها را دوا نمی کند حداقل انتظارمان این است حرمت خبرنگار را حفظ کنید که دغدغه های جامعه را به خوبی روشنگری شود و اگر نمی توانید مرحم باشید نمک بر زخم آنها نپاشید.