اندیشه قصرشیرین " در فرهنگ عامه کرد دراولین روز بهار که بنابه روزشمار خاص خود زودتر از نوروز رسمی آغاز می شود.پیرزنان آشی یا حلیمی را می پزند از دانه های گندم و حبوباتی دیگر و به اتفاق خانواده با شادی باهم می خورند و اعتقاد دارند در این شب شخصیتی بنام (دالگ اول وهار)به خانه ها سر می کشد وباید سهم او را حتما در قابلمه بگذارند و باور دارند که دالگ اول بهار وقتی می آید از آن آش می خورد وباعث برکت آن خانه می شود .
دالگ اول وهار نه به یک خانهی خاص، که به تمام خانه ها سر میکشد .
در برخی مناطق مثل گوران او را گاواره وه کول (گهواره به دوش ) و در برخی مناطق هم او را میم برجم هم گفته اند و آشش را هم به همین نامها نامیده اند . نکته ی جالب اینکه برعکس عمو نوروز وبابا نوئل، پیام رسان سال نو در فرهنگ کرد زن است .
مادری مهربان که دستش برکت دارد. دالگ اول وهار(مادر آغاز بهار) زنی است که در اینجا نماد زایش و رویش و آغاز زندگی و حیات بخش است و اعتقاد نگارنده این سطور آن است که نباید براحتی از کنار باورهای به ظاهر ساده ی فرهنگ عامه گذشت ،چرا که فرهنگ عامه سرشار ناگفته ها واسطورهها است .
نکته : این مطلب را چند سال پیش(۱۳۹۶) منتشر نمودم و برای اولین بار به دالگ اول بهاراشاره و به مقایسه آن با فرهنگ ایرانی و اروپایی پرداختم. امسال با تغییرات ناشیانهای بدون نام نویسنده بازنشر میشود. اصل مطلب من همین است که در کانال رسمیام منتشر میشود.
رضا موزونی ، ۲۹ دی ماه ۱۴۰۰ خورشیدی
ادامه مطلب