اندیشه قصرشیرین " منطقه آزاد، اصطلاحی اقتصادی و البته کمیاب است که در مناطق مرزی معنای بیشتری مییابد. اصطلاحی که برای مردم قصرشیرین تقریباً! تازگی دارد چرا که از «مرزی بودن» خاطرهای غیر از آوارگی و دربدری و رنج ندارند! مرز برایشان هیچگاه طعم «سکههای خسروی!» نداشته است.
کام این خاک شیرین، تلخ از حوادثی است که از ذهن بیرون نمیتوان کرد الا به روزگاران! ▫️حالا پس از سالها کش و قوس، این وعده رنگ واقعیت به خود گرفته است و ساکنان و صاحبان این خاک زخمی، دلخوش به رونق اقتصادی پایدار گشتهاند و شیرینِ شیرین! منطقه آزاد را با خود زمزمه می کنند.
برخی قیمت ملک خود را در ذهن چند برابر فرض می کنند و برخی هم انبوه مسافران را در ذهن خود مجسم می کنند که نشانی از رونق اقتصادی قصر پبش رو باشد.
▫️در این شرایط آگاهیبخشی به مردم این سامان، ضرورتی انکار ناپذیر است تا کسانی از سر ذوق زدگی مغازه کوچک خود را با قیمت صدها برابر به آگهی های دیوار نسپارند و عده ای از همین الان مستأجران خود را مضطرب نسازند و معدودی دیگر هم در فروختن املاک خود صبورتر باشند.
چرا که آینده شاید متفاوتتر از اندیشهای باشد که اکنون از ذهن مردم میگذرد. ▫️بی شک فراهم کردن زیر ساختهای مناسب برای منطقه آزاد، سالیان دراز به طول می انجامد و معروف است که می گویند: «کار را چه کسی انجام داد؟ انکه تماش کرد!» استانداران و نمایندگان پیشین و حال هر کدام به اندازه قدمهایی که برداشته اند، شایسته قدر دانیاند.
اما این توپ برای نزدیکی به دروازه رونق اقتصادی و تبدیل شدن به گل آرامش، علاوه بر وقت معمول به وقتهایی اضافه نیاز دارد که مسوولان آینده باید به انجامش برسانند.
آیندهای که شاید هیچ کدام از مسوولان و نمایندگان حال در آن زمان درمنصب خود نباشند که بتوانند تلاشهای امروزشان را به مردم یادآوری کنند. ▫️ اما پرسش جدی اینجاست: چه کسانی برندهی واقعی رونق اقتصادی قصرشیربن می شوند؟ سرمایه شناسانی که از قبل و با آگاهی،گلهای سرسبد منطقه را چیدهاند ؟! یا مردم منطقه که چشم به راه همای سعادتند که بر شانه های خستهشان بنشیند.
▫️اینجاست که آگاهی بخشی به مردم قصرشیرین وشهرهای همجوار، تکلیف سنگین شرعی واخلاقی کارشناسان اقتصادی است که براین موضوعات اشراف دارند. با این وجود باز به پرسش آغازین برمیگردم : منطقه آزاد قصر به کام چه کسانی شیرین می شود؟ پرسشی که پاسخ آن را زمان خواهد داد
ادامه مطلب