اندیشه قصرشیرین " بر اساس این آمار تیراژ، لابد الآن اکثر صفحات روزنامه های کشور زیر دویست سیصد نفر خواننده دارند (بلکه کمتر). یعنی احتمالا کمتر از خیلی از کانال ها و صفحات شخصی و ضعیف تلگرام و اینستاگرام.

خب با این اوصاف واقعا برای اعطای یارانه های بزرگ مطبوعاتی و انتشار این ها چه اصرار و توجیهی وجود دارد؟!

عکس فوق، آماری از شمارگان (تیراژ) روزنامه های کشور است. پرتعدادترین آنها، ۴۰ هزار نسخه منتشر میشود؛ آن هم در سطح جامعه ای ۸۰ میلیون نفری و شهر ۱۲ میلیونی تهران.

حقیقت آن است که دوره روزنامه کاغذی به سر آمده، شبکه های اینترنت اخبار مکتوب و چندرسانه ای را در لحظه منتشر میکنند؛ پس دیگر کسی منتظر تدوین و انتشار و توزیع روزنامه کاغذی نمیماند. سایتهای اینترنتی، آگهی های فروش را در سطحی گسترده و همراه با توضیحات و عکس، آن هم به صورت مجانی نشر میدهند؛ پس دیگر چه کسی برای آگهی، پول به روزنامه میدهد؟

دوره روزنامه کاغذی به سر آمده، و جز در زندانها و پادگانها و افراد مسنی که توان استفاده از اینترنت را ندارند؛ روزنامه خواننده ندارد.

آیا رواست که همچنان یارانه مطبوعات برقرار باشد؟ / احزاب آنلاین