شبکه محترم آی فیلم، سینمایی « شنا در زمستان» را پخش کرد. فیلمی متعلق به دهه 60 به کارگردانی محمد کاسبی و بازی مجید مجیدی.
در این فیلم مجید مجیدی، در دوران پهلوی دوم در منطقهای محروم، معلم است. او تلاش میکند در کنار بالابردن سطح فرهنگی بچهها، شکم آنها را هم سیر کند.
"علی مرتضایی نسب" معلم قصه ما خطاب به مدیر مدرسه میگوید« نمیشود وقتی این بچهها گرسنه هستند، برایشان از هندسه و علوم گفت.»
اقا معلم راست میگفت، شکم گرسنه در اولویت است.
کاش این فیلم را در هیات دولت پخش میکردند یا در مجلس و یا در هر نهادی که برای مردم تصمیم میگیرد.
دقیقا مانند این فیلم هستند مردمانی که درگیر نان هستند. عدهای از جامعه ایرانی شاید ماهها برنج و گوشت نخورند.
دستفروشی در مترو میگفت برای خرج درمان زنم کار میکنم و غذایم تنها و تنها نان بربری است.
باید مشکلات مردم را جدی گرفت و نگران خانوادههایی بود که تمام زندگیشان، تلاش برای بدست آوردن یک لقمه نان است.
آنها چگونه زندگی میکنند؟ کی تفریح میکنند؟ به کجا سفر میروند؟
کاش همه آنهایی که برای کشور تصمیم میگیرند قبل از امضا کردن هر تصمیمی یا رای دادن به هر قانونی، به فکر ندارها باشند. نداری، بیداد میکند.
به قول شاملو
ﭘﺪﺭﻡ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻡ
ﺯﯾﺮ ﺁﻭﺍﺭ ﻏﺮﻭﺭﺵ ﻣﺪﻓﻮﻥ
ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﺩﺍﺷﺖ
ﮐﻪ ﺧﺪﺍ ﻋﺪﻝ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟
که ﭼﺮﺍ ﻣﺰﻩ ﯼ ﻓﻘﺮ ﻭﺳﻂ ﺳﻔﺮﻩ ﯼ ﻣﺎﺳﺖ
ادامه مطلب
اندیشه قصرشیرین "
اندیشه قصرشیرین "




کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان:

اندیشه قصرشیرین "
اندیشه قصرشیرین " 